تصاویر زیبا

http://www.madyoone-hossain.blogfa.com/cat-4.aspx

بسم ربّ الشّهداء و الصّدّیقین

بسم ربّ الشّهداء و الصّدّیقین

السّلام علی الحسین و علی علیّ ابن الحسین

جمع شدن نجابت عرب و عجم هر دو در او ، به اعتبار پدر و مادر ، به فرمایش

حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله وسلّم) :

« إِنَّ الله من عباده خیرتین فخیرته من العرب قریش و من العجم فارس »

لهذا ملقّب بهابن الخیرتین شد .

انتشار اولاد رسول خدا (ص) از این امام همام است .

برای همین ایشان را آدم بنی الحسین گویند

و او اوّل کسی است که به مُهر و تسبیح امام حسین (علیه السّلام )

سجده و عبادت کرد و از همه خلایق بیشتر گریست

رئیس البکائین چهارند: حضرت آدم ، حضرت یعقوب، حضرت یوسف،

حضرت امام زین العابدین (علیه السّلام )

السّلام علیک یا علیّ ابن الحسین یا زین العابدین

یا وجیهاً عندالله اشفع لنا عندالله

(منتهی الامال ج2ص29)

http://www.askquran.ir/

بار دیگر ....

بار دیگر فضای یادداران طریق یاد سررسید و پیروان راه عشق والا را به جنبش  انداخت

یاد همان زمانی که کویر سوزان دشت کربلا  پذیرای دوستان و دشمنان حق بود

یاد ان هنگامه ای که شریفترین انسانهای روزگار با لبانی تشنه به دیدار معبود شتافتند

یاد ان روزگاری که ندای  حق طلبی و حقجویی  را با سرنیزه و تیغ پاسخ دادند

یاد ان وقتی که شقی ترین انسانها رو در روی بهترین انسانها قرار گرفتند و جنگیدند

یاد سرخی خون شهیدان  بر پهنه خاک سوزان  که تا ابد نقش ازادمردان  کشیده شد

یاد زمانه بی وفایی  به باوفا ترین ها  که در طول تاریخ نظیر نداشته است

یاد رادمردی  مبارزین جوانمرد تاریخ که با شهادت خویش  اوج شهامت در مقابله با ظلم و ستم را به نمایش گذاشتند

یاد روزهای پر دلهره راستگویان و عدالت جویان که با افتخار در راه اهداف والای امام عزیزشان ایستادگی نمودند

یاد انسان های شرافتمندی که نه برای رفتن بهانه جستند و نه برای ماندن بهایی خواستند

یاد نیکان و رهروان خاندان پاک رسالت و امامت که در سختترین حالات بر پیمان خویش استوار ماندند

یاد آوای دلنشین سرور ازادگان و شهیدان که رساترین جمله تاریخ را  خواندند

که اگر دین ندارید لااقل ازاده باشید

فرارسیدن ماه محرم ماه خون و شهادت ماه نغمه های عاشقانه اما حزن انگیز ماه آوای آزادی خواهی و مبارزه با نادرستی و ریا ماه یاد آوری  پیام ازادیخواهی  و ظلم ستیزی حضرت امام حسین (ع) و رشادتهای بی نظیر فرزند دلاور حیدر و همراهان باوفا یشان  که آمیخته با حزن و اندوه  پیروانشان است  بر همه رهروان و دوستداران  طریقت حقیقت تسلیت باد

براستی با چه واژه ای میتوان از بزرگانی یاد کرد که همه توان خویش را در راه حق صرف کردند و در روز عاشورا بزرگترین حماسه تاریخ را ثبت نمودند

آنانی که از مال و جان خویش گذشتند و از وابستگی مادی خویشتن را رها نمودند و به همه دلبستگی ها بدرود گفتند و با خون خود تصویری نورانی و جاوید از عشق و حماسه و ایثار و وفاداری بر صفحه روزگار و کویری سوزان و خشک ترسیم نمودند.

نوری که همیشه بر دل و درون و اندیشه آزادی خواهان و حق جویان میتابد و هیچ گاه خاموش نخواهد شد

به یاد شهیدان در خون غلتیده کربلا و به یاد همراهان صبور حضرت سید الشهدا سلام و درود به روان پاکشان میفرستیم و با نغمه های غم انگیز و آوایی آمیخته با حزن و اندوه یاد والایشان را گرامی میداریم و بر قاتلین و دشمنانشان لعنت فراوان میگوییم

http://bpkammando.mihanblog.com

یک سوال؟؟؟

پرسش: در سلام آخر زیارت عاشورا که می گوییم السلام علی (((علی))) بن الحسین (ع) منظور از این علی کیست؟

پاسخ: در این زمینه دو نظریه عمده وجود دارد: عده ای معتقدند که مراد از "علی بن الحسین (ع)"  امام سجاد(ع) است و برخی دیگر معتقدند که جناب علی اکبر(ع) مراد این فقره زیارت عاشورا است.

هر کدام از این دو گروه برای نظریه خود توجیه و استدلال هایی دارند که در اینجا به موارد مهم آن اشاره می شود.

ما بدون آن که اصرار بر طرف خاصی از این اقوال داشته باشیم به نظرمان ترجیح با قول کسانی است که علی بن الحسین (ع) در زیارت عاشورا را به امام سجاد(ع) تفسیر می کنند.

کسانی که قائل هستند مراد جناب علی اکبر(ع) است چنین استدلال می کنند:

1. این دعا در مقام ذکر شهدای کربلا است؛ لذا مراد از "علی بن الحسین (ع)" همان "علی اکبر (ع)" است که در آن روز به شهادت رسید اند.

در مقابل این استدلال بایستی متذکر شویم اگر چه این قسمت دعا در مقام ذکر شهدای کربلا است، ولی به خاطر اشاره به مقام امامت و جایگاه ویژه امام سجاد(ع) و امامت آن حضرت پس از امام حسین(ع) و با توجه به این که امام سجاد(ع) در واقعه عاشورا حضور داشته اند، بعید به نظر نمی رسد که در این قسمت زیارت عاشورا تصریح به نام آن امام شده باشد وگرنه با تعبیر "وعلی أولاد الحسین (ع)" اشاره به جناب علی اکبر(ع) می شود و نیازی به ذکر جداگانه نام ایشان با این امتیاز نیست. به عبارت دیگر به نظر می رسد که امتیاز در ذکر این نام، بیشتر برازنده مقام عصمت باشد. مگر حضرت ابوالفضل هم فرزند امام علی(ع) و برادر امام حسین(ع) نیستند؟ چرا نام ایشان به طور مستقل نیامده است!؟ در حالی که نمی توان گفت ایشان از نظر مراتب و درجات از جناب علی اکبر(ع) پایین تر هستند.

2. به قرینه زیارات دیگر امام حسین(ع) از جمله زیارت آن حضرت در اول و نیمه رجب، نیمه شعبان و ...، که پس از سلام دادن بر امام حسین(ع)، جناب علی اکبر (ع) را خطاب قرار داده و به ایشان سلام می دهند، پس این جا هم مراد جناب علی اکبر (ع) است.

در جواب از این استدلال، لازم به ذکر است که از یک نکته مهم در این استدلال غفلت شده و آن این که آن زیارات دیگر، زیارات از نزدیک است؛ یعنی کسی که داخل حرم مطهر امام حسین(ع) است بایستی این گونه زیارت کند؛ برخلاف زیارت عاشورا که زیارت از راه دور است و برای کسانی که نمی توانند در حرم مطهر آن امام حاضر شوند و می خواهند به ثواب زیارت برسند. بنابراین متصور است که زیارت از نزدیک با زیارت از راه دور تفاوت داشته باشد، به خصوص حضرت علی اکبر(ع) که در کنار پدر بزرگوارشان امام حسین(ع) مدفون هستند.

بعلاوه که می بینیم در آن زیارات دیگر امام حسین(ع) که زیارت از نزدیک است، بعد از زیارت خود امام(ع)، زیارت جناب علی اکبر(ع) و پس از آن زیارت سایر شهدای کربلا و سپس زیارت حضرت ابوالفضل(ع) آمده است؛ درست به همان شکلی که عملا زیارت از نزدیک آن مقامات ممکن است. چرا که امام حسین(ع) و جناب علی اکبر(ع) و جمع شهدا در مجموعه حرم امام حسین(ع) مدفونند و حضرت ابوالفضل(ع) در فاصله چند ده متری، حرم مستقل دارند.

این در حالی است که در زیارت عاشورا که زیارت از راه دور است پس از سلام دادن بر خود امام، با تعبیر "و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین (ع)" به همه شهدا با این تعبیر اشاره شده است؛ فقط می ماند تعبیر" و علی علیّ بن الحسین (ع)" که آن هم ظاهراً تصریح به امامت امام سجاد(ع) است که در عاشورا حضور داشته اند.

علاوه بر این، همانطور که گذشت، همین که تصریح به نام حضرت ابوالفضل(ع) نشده و ایشان در زمره اصحاب ذکر شده اند، ظاهر در مطلب فوق در زیارت از راه دور است.

به همین بیان معلوم می شود که استدلال دیگری هم که به آن استناد می شود شاید تمام نباشد. استدلال سوم برای اثبات این که مراد جناب علی اکبر(ع) می باشد، این است که ایشان در پایین پای امام حسین(ع) و در یک ضریح دفن شده اند، لذا مراد از "علی بن الحسین (ع)" نیز ایشان می باشد.

همچنانکه گذشت، این نظم برای زیارت از نزدیک خوب است، ولی زیارت عاشورا به قرائنی که در بالا به آن اشاره شد، زیارتی از راه دور یا لااقل اعم از دور و نزدیک است. در زیارت از دور ترتیب مکانی مورد لحاظ نیست و تنها ترتیب در فضیلت ملحوظ خواهد بود. در ترتیب به حسب افضلیت مقامی و رتبه ای اگر نام حضرت علی اکبر(ع) بیاید، به نظر می رسد نام حضرت ابوالفضل(ع) هم می بایست می آمد.

این بر خلاف زیارتهایی است که ناظر به زیارت از نزدیک هستند. در آنجا ترتیب می تواند، بلکه طبیعی است که به حسب مکان دفن شهدا باشد.

 گمان می رود که مراد از "علی بن الحسین (ع)" در زیارت عاشورا امام سجاد(ع) است که در واقعه کربلا در روز عاشورا حضور داشته و پس امام حسین(ع) مقام والای امامت به ایشان رسیده و به همین خاطر با تصریح به امامت امام سجاد(ع) پس از امام حسین(ع)، پس از سلام بر امام حسین(ع) به آن بزرگوار سلام داده می شود و پس از آن به اولاد و فرزندان امام حسین(ع) که به شهادت رسیده اند و سپس به شهدای اصحاب امام.

نکته پایانی این که چه بسا تصریح به امام سجاد(ع)، در این فراز از دعا و زیارت عاشورا، خود تذکری به این مطلب داشته باشد که به دستگاه بنی امیه و به همه ستمگران و ظالمان به حقوق اهل بیت(ع) بفهماند که با این که همه تلاش شما بر این بود که خط امامت و رهبری اهل بیت(ع) و اولاد امام علی(ع) را از بین ببرید و به همین خاطر آن فاجعه خونبار عاشورا را به راه انداختید ولی بدانید که این خط امامت باقی است و پس از امام حسین(ع) مقام امامت و رهبری به امام سجاد(ع) منتقل شده و در واقع تلاش شما به هیچ نتیجه ای نرسیده است.

پاسخ دهنده : سید جمال الدین باستانی (مشاور مذهبی تبیان)

تنظیم: مرکز مشاوره

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین

تکرار قصه آلاله های سرخ... و باز محرم از راه می رسد... دوباره باد صبا عطر حسینی در دلها می دمد... فصل تبسم تلخ به خاک خونین و اشک فرا می رسد ... ماه ایثار و عشق و فریاد ... ماه آمیختن عشق با خون ...دوباره نمایش ماندگار عاشورا تکرار می شود ... و باز افتخار شیعیان برای داشتن سالاری چون ابا عبدالله(ع)... و باز محرم از راه می رسد...

دوباره بغضی عجیب بر سینه ها سنگینی می کند و داغی که در دل امانت است و هیچگاه به سردی نمی گراید... دوباره شهر سیاه پوش می شود ...آنچنان سیاهی که غرق در نور و سپیدی است و براستی که بالاتر از آن برایش رنگی نیست...

و باز محرم از راه می رسد...
دوباره صدای ضجه کودکان آزرده از درد ... درد تشنگی و فراق پدر... دوباره رنجهای نهفته و زخمهای دل خیمه سوختگان... دوباره تکرار قصه آلاله های سرخ و تکرار خاطره ای که هرگز کهنه نخواهد شد ...خاطره قهرمانی بزرگ،جوانمردی جوان ... بی دست ، مشک آب بر دهان ، با لبی تشنه ، سقا برای کودکان کربلا... خاطره مردانگی عمویی چون ماه... عموی تشنه ای که سقا بود...
و السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(ع)...

سلام بر محرم و عاشورا... سلام بر حسین(ع) ... سلام بر دستان بریده جوانمرد کربلا... سلام بر خیمه های سوخته... سلام بر کودکان مانده در عطش... سلام بر دلتنگی های زینب(س)... سلام بر ندای ماندگار " هل من ناصر ینصرنی"...
و سلام بر غصه صاحب الزمان(عج)، بر شال ماتم مهدی (عج) سلام...

http://www.farmna.ir

salawat.mihanblog.com

http://www.madyoone-hossain.blogfa.com/cat-4.aspx

http://www.madyoone-hossain.blogfa.com/cat-4.aspx

ضرب المثل های برگرفته از حادثه عاشورا ۲

مگر پول ما سکه یزید دارد؟

سکه یزید در برابر سکه امام علی(ع) قرار دارد. سکه علی(ع) از رونق و ارزش برخوردار است و مسلمانان با جان و دل آن را می‌پذیرند. ولی سکه یزید، به سبب ستم‌های فراوانش، نزد مؤمنان جایگاهی ندارد و از پذیرش آن سرباز می‌زنند. این مثل به بی‌ارزش بودن پول اشاره دارد و در برابر کسی که حاضر نیست حتی با گرفتن پول کاری انجام دهد و انسان را از ثمره حرفه‌اش بهره‌مند سازد،‌ به کار می‌رود.

هم از گندم ری افتاد، هم از خرمای بصره قرار بود ابن سعد حاکم ری باشد و در حال آماده شدن برای سفر بود که واقعه کربلا پیش آمد. ابن زیاد از او خواست، اول با حسین بن علی(ع) بجنگد و سپس به حکومت ری بپردازد. ابن سعد از پذیرش این خواسته خودداری کرد. ابن زیاد گفت: «اگر چنین نکند، باید فرمان حکومت ری را پس دهد.» ابن سعد که نمی‌توانست از حکومت ری بگذرد، تن به قضا داد و به قرارگاه حسین(ع) لشکر کشید. وقتی به کربلا رسید، امام حسین(ع) به او پیام داد: «در تاریکی شب به دیدارم بیا.‌» چون آمد، به وی فرمود: «راهی انتخاب کن که به صلاح دنیا و آخرتت باشد. » ابن سعد گفت: «می‌ترسم ابن زیاد در کوفه خانه‌ام را خراب کند.‌» حضرت فرمود:‌«سرایی نیک تر از آن به تو خواهم داد.» ابن سعد گفت: «در ولایت کوفه ملک و باغ بسیار دارم. همه را مصادره می‌کنند و از من می‌گیرند.» حضرت فرمود: «به تو در حجاز مزرعه‌های سر سبز ـ که هزار بار بهتر از مزرعه‌های کوفه است ـ می‌بخشم.» ابن سعد سر به زیر افکند و مدتی در فکر فرو رفت. آن گاه پرسید:‌«چگونه دل از حکومت بردارم؟» حضرت از طمع کاری و مقام دوستی او تعجب کرد و فرمود: «امیدوارم از گندم ری نخوری!» ابن سعد پاسخ داد: ‌«اگر گندم نباشد، جو می‌خورم!» آن گاه به قرارگاه خود بازگشت و آمادة‌ نبرد شد. پس از شهادت امام و یارانش،‌ به سبب حوادثی که پیاپی رخ داد، ابن سعد به مراد خود نرسید و نتوانست فرماندار ری شود. او و پسرش به فرمان برادر همسرش، مختار ثقفی که بر کوفه دست یافته یود، به قتل رسیدند. بدین ترتیب، هم از گندم ری ماند و هم از خرمای بصره. این مثل به طمع کاری اشاره می‌کند و دربارة کسانی به کار می‌رود که سود اندک را نادیده می‌گیرند و برای رسیدن به سود بیش‌تر ،‌سرمایه اصلی را هم از دست می‌دهند.

من از بهر حسین در اضطرابم تو از عباس می‌گویی جوابم!؟ چون پیک کربلا به مدینه رسید،‌ ام البنین درباره حضرت حسین(ع) پرسید. پیک از پسرش عباس سخن گفت. ام البنین چند بار پرسش خویش را تکرار کرد و هر بار درباره عباس شنید. سرانجام به ستوه آمد و گفت: من از بهر حسین در اضطرابم تو از عباس می‌گویی جوابم!؟ این مثل در مورد کسی به کار می‌رود که پاسخ نامربوط و خارج از موضوع می‌دهد.

مثل حرمله حرمله سوی گلوی علی اصغر، کودک شیرخوار حضرت امام حسین(ع) ، تیرافکند و بی رحمانه وی را به قتل رساند. بدین سبب برای بیان شدت سنگ دلی افراد، آن ها را به حرمله تشبیه می‌کنند.

آب دست یزد افتاده است در روزگار شاهان ستمگر، مأموران آب رسانی (میراب‌ها) که در آن زمان بلدیه نامیده می‌شدند، با خیانت و سخت گیری‌های ناروا، آسایش را از مردم می‌ربودند. در چنین شرایطی، ناله‌مردم به آسمان بلند می‌شد که : «ما اسیر دست ستمگیریم و آب در دست یزید افتاده است.» این مثل کنایه‌ای است از اسیر شدن در دست ستمگر، سپرده شدن امور به دست مسؤولان سخت گیر و مقرراتی، افتادن سر رشته کارها به دست اشخاص خسیس، محتکر و گران فروش .

پسر طوعه است طوعه بانوی با ایمانی بود که مسلم بن عقیل را به خانه اش برد و به او پناه داد. بلال،‌ پسر طوعه، از این راز آگاه شد و به نیروهای ابن زیاد خبر داد. در تعزیه مسلم، بلال به امیر می‌گوید: بده تو مژده پادشاه کل جهان ! که آورم خبر از مسلم اندرین سامان بدان امید که مسلم بود به خانه ما چو گنج جای نمود، در آشیانه ما کلمه‌ پسر طوعه یادآور آن واقعه است و به جاسوسی، خیانت، نامردی و تهمت اشاره می‌کند. مگر من پسر طوعه هستم؟ گونه‌دیگر این مثل است که شخص هنگام دفاع و رفع تهمت از خود به کار می برد.

http://www.shahid.blogfa.com

کانون پرورش

زیارت آنلاین حرم های مطهر ائمه با استفاده از Ziarate Online v1.0

نرم افزار زیارت آنلاین نسخه یک توسط سایت شیعه ها طراحی و ساخته شده است و به صورت کاملا رایگان در اختیار شما قرار می گیرد. قابلیت های این نسخه مشاهده حرم های مطهر ائمه می باشد که شما می توانید بودن مراجعه به سایت از این نرم افزار به صورت آنلاین مشاهده و زیارت نمایید.

برای مشاهده لینک دانلود کلیک کنید . . .

http://www.downloadaneh.com

شعر

چه شبا که کربلاتُ به لب و زبون آوردم

تو مُحرمِت آقا جون، دل و به خدا سپردم

چه روزا که توی هیئت ،می گرفت دلم بهونه

اینقده حسین می‌گفتم، دل می شد برات دیوونه

کوچیکیم یادم می یادش، یه پیرن سیاهی داشتم

توی پیرهنام همیشه، اونو خیلی دوست می داشتم

با چادر سیاه مادر، خیمه ای به پا می کردم

زیر خیمه‌‌ی‌ عزاهات ، اسمت‌ و صدا می کردم

با تموم رو سیاهی ، عزات و بپا می کردم

هرچی رو به غیر عشقِت، از خودم جدا می کردم

با خودم همش می گفتم، تو که آبرو نداری

چرا دائما تو اسمِ، آقات و به لب می آری

کاش یه بار دیگه بیادش، اون روزای آسمونی

منو مثل بچگی‌هام، دوباره پیشِت بِخُونی

عشق ناب تو همیشه، جذبه‌ی عجیبی داره

که بدا رو مثل من هم، توی مجلست می‌یاره

http://juyom.ir/article100.html