حضرت حسین رضی الله عنه

ایشان، ابوعبدالله حسین بن علی بن ابی‌طالب و نوه‌ی رسول‌خدا و محبوب و گل خوشبوی آن حضرت صلی الله علیه و آله وسلم است. ایشان، پسر حضرت فاطمه  رضی الله عنه دخت رسول اکرم می‌باشد که در سال چهارم هجری به دنیا آمد و در دهم محرم سال شصت و یک هجری در کربلا شهید شد.( البدایة والنهایة (8/152)؛ الإصابة (1/331)).

در مناقب و فضایل حضرت حسین احادیث زیادی نقل شده از جمله:

یعلی عامری رض می‌گوید: همراه رسول‌ الله به قصد مهمانی‌ای که آن حضرت را بدان دعوت کرده بودند، بیرون شده بودم. در مسیری که رسول‌خدا برای مهمانی می‌رفت، حسین را دید که با تعدادی از بچه‌ها بازی می‌کرد. رسول اکرم می‌خواست حسین را بگیرد که حسین شروع به جست و خیز نمود و به این طرف و ‎آن طرف فرار می‌کرد. رسول‌خدا نیز (ضمن تعقیب و گریز) با او می‌خندید تا اینکه او را گرفت و یکی از دستانش ر اپشت سر حسین و دست دیگرش را زیر چانه‌ی وی قرار داد و او را بوسید و فرمود:‌حسین از من است و من، از حسین؛ خداوند، دوست بدارد هر آن کس را که دوستدار حسین است. حسین، یکی از نوادگان جوانمرد من است(روایت احمد؛ فضائل الصحابة ، شماره‌ی 1361.)

در این حدیث، فضیلت  حضرت حسین به خوبی بیان می‌شود. چرا که به محبت و دوست داشتن حسین ترغیب می‌دهد. گویا رسول‌خدا با نور وحی دریافت که بعدها چه اتفاقی برای حسین خواهد افتاد. از این رو بطور ویژه، از او یاد نمود و به وجوب دوست داشتنش و نیز حرمت جنگ با او و تعرض به وی، تأکید کرد؛ چنانچه فرمود: خداوند، دوست بدارد هر آن کس را که دوستدار حسین است. محبت حسین به محبت رسول‌خدا می‌انجامد و محبت رسول‌خدا به محبت الله منتهی می‌شود( تحفة الأحوذی (10/279))

حضرت ابوسعید خدری می‌گوید: رسول‌خدا فرمود: حسن و حسین، سرور و آقای جوانان بهشتی‌اند (الأحادیث الواردة بشأن السبطین،ص184.)

تعدادی زیادی از صحابه، حدیث آقا بودن حسن و حسین رضی الله عنهما در بهشت را روایت کرده‌اند که  مشهورترین آنها عبارتند از: حضرت عمر بن خطاب (خلیفه دوم)، حضرت علی بن ابی‌طالب(خلیفه چهارم)،حضرت ابوهریره، حضرت عبدالله بن مسعود، حضرت عبدالله بن عمر، حضرت جابر بن عبدالله، حضرت اسامة بن زید، حضرت براء بن عازب،حضرت مالک بن حویرث وحضرت عزة بن ایاس و...) مجمع الزوائد (9/183)؛ المعجم الکبیر (3/24)؛ الدوحة النبویة الشریفه، ص81.)

شخصی از شیعیان کوفه ، از ابن عمر رض درباره حکم کشتن مگس توسط فردی که احرام بسته، سؤال نمود. ابن عمر گفت: عجیب است که درباره‌ی حکم کشتن مگس سؤال می‌کنند، حال آنکه نوه‌‌ی رسول‌خدا را کشته‌اند! در حالی که رسول‌خدافرمود: حسن و حسین، دو گل خوشبوی من در دنیا هستند(صحیح بخاری، شماره‌ی 3753)

ابن عباس رض می‌گوید: رسول‌خدا  برای حسن و حسین رضی الله عنهما بدین گونه دعا می‌کرد: من، شما دو نفر را به وسیله‌ی کلمات کامل الله از بدی شیطان و از هر جانور زهردار و از زخم چشم به حفظ خدا می‌سپارم( روایت بخاری، شماره‌ی 3371.)و سپس فرمود: «ابراهیم، اسحاق و اسماعیل علیهما‌السلام را به همین شکل به خدا می‌سپرد(سنن ترمذی، شماره‌ی (2060)).

http://aleslam.blogfa.com