ریان بن شبیب گوید روز اول ماه محرم خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم ایشان فرمودند:
ای پسر شبیب به راستى محرم همان ماهى است که اهل جاهلیت در زمان
گذشته ظلم و قتال را در آن به خاطر احترامش حرام مىدانستند و این امت نه
حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت پیغمبرش را. در این ماه ذریه او را کشتند،
زنانش را اسیر و اموالش را غارت کردند. خدا هرگز این گناه آنها را نیامرزد!
اى پسر شبیب اگر براى چیزى می خواهی گریه کنی براى حسین علیه السلام
گریه کن که چون گوسفند سرش را بریدند و هجده نفر از اهل بیتش که روى زمین
مانندى نداشتند با او کشته شدند. آسمان های هفتگانه و زمین برای شهادت او
گریستند. چهار هزار فرشته براى یاریش به زمین آمدند و دیدند کشته شده است.
پس ژولیده و خاک آلود پیوسته بر سر قبرش باشند تا قائم علیه السلام ظهور کند و
از یاوران آن حضرت خواهند بود و شعار آنها یا لثارات الحسین است.
اى پسر شبیب پدرم از پدرش و او از جدش برایم باز گفت که چون جدم حسین علیه
السلام کشته شد از آسمان خون و خاک سرخ بارید.
اى پسر شبیب اگر بر حسین گریه کنى تا اشک بر گونههایت روان شود خدا تمام
گناهان خرد و درشت تو را بیامرزد خواه اندک باشد و خواه بسیار.
اى پسر شبیب اگر خواهى خدا را ملاقات کنی و هیچ گناهى نداشته باشى
حسین علیه السلام را زیارت کن.
اى پسر شبیب اگر خواهى در غرفههای بهشتی با پیغمبر و ائمه طاهرین علیهم
السلام ساکن شوى پس لعنت کن قاتلان حسین را.
اى پسر شبیب اگر خواهى ثوابی همانند ثواب شهیدان کربلا داشته باشی هرگاه
مصیبت او را یاد کردی بگو: کاش با آنها بودم و بفوز عظیمى مىرسیدم ( یا لَیْتَنِی
کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً)
اى پسر شبیب اگر خواهى با ما در درجات بلند بهشت باشى براى حزن ما محزون
و براى شادى ما شاد باش؛ و ملازم ولایت ما باش. که اگر مردى سنگى را دوست
بدارد خدا روز قیامت با آن سنگ محشورش کند.
http://www.rozemabada.blogfa.com