نگاهی کوتاه به زندگینامه امام سجاد علیه السلام

نگاهی کوتاه به زندگینامه امام سجاد علیه السلام

نام مبارک: علی

لقب مشهور: زین العابدین، سجاد.

پدر بزرگوارش: امام حسین بن علی علیه السلام.

مادر مکرمه: شهربانو دختر یزد گرد آخرین پادشاه ساسانی.

ولادت: یکشنبه 15 جمادی الاولی یا پنجم شعبان سال 38 هجری، مدینه.

تاریخ شهادت: 25 محرم سال 94 یا 95 هجری، مدینه.

مدت عمر: حدود 57 سال.

مدت امامت: 34 سال.

مزار مطهر: بقیع/مدینه.

http://www.hawzah.net

صحیفه سجادیه (ترجمه استاد حسین انصاریان)

سلام دوستان

اینم متن کامل :

صحیفه سجادیه (ترجمه استاد حسین انصاریان)

روی لینک کلیک کنید تا به صفحه اصلی برگردین.

امام سجاد علیه السلام فرمود:

امام سجاد علیه السلام فرمود:

سه حالت و خصلت در هر یک از مؤمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهی می باشد و از سختی ها صحرای محشر در امان است:

اوّل آن که در کارگشایی و کمک به نیازمندان و درخواست کنندگان دریغ ننماید.

دوّم آن که قبل از هر نوع حرکتی بیندیشد که کاری را که می خواهد انجام دهد یا هر سخنی را که می خواهد بگوید آیا رضایت و خوشنودی خداوند در آن است یا مورد غضب و سخط او می باشد.

سوّم قبل از عیب جویی و بازگویی عیب دیگران، سعی کند عیب های خود را برطرف نماید. (۱)

منبع : موسسه ولی عصر

تربت مرقد امام حسین (علیه السلام) به رنگ قرمز گرائید

در حدیث روایت شده از ام سلمه چنین آمده است :

امام حسن و امام حسین علیهما السلام نزد نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در منزل من در حال بازی بودند که جبرئیل امین بر پیامبر نازل شد و گفت : ای محمد همانا امت تو فرزندت را خواهند کشت . حضرت محمد صلی الله علیه و آله با دست به امام حسین علیه السلام اشاره نموده و سپس ایشان را در آغوش کشیده و گریستند. سپس رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: این تربت را در نزد تو مى گذارم، رسول خدا صلى الله علیه وآله آن تربت را بو کرد و فرمود: بوى کرب و بلاء است سپس فرمود: اى ام سلمه! وقتى این تربت متحول به خون شد بدان که پسرم کشته شده است.

روز عاشوراء مطابق 10 محرم 1434 مصادف با 5 آذر 91 بار دیگر جهان تبدیل تربت حسینی به رنگ قرمز را به چشم مشاهده نمود.

تربت حسینی موجود در محل موزه آستان مقدس امام حسین علیه السلام از مرقد مطهر ایشان اخذ شده بود که از ساعت 10 و پانزده دقیقه روز عاشوراء به رنگ قرمز درآمده و تا لحظه مخابره این خبر همچنان قرمز می باشد.

راسخون

عذاب دشمنان أهل بیت، و قاتلان امام حسین علیه السّلام‏

ایشان در مقالی دیگر می افزاید: و در «عیون» با اسناد متّصل خود از حضرت رضا علیه السّلام روایت مى ‏کند که: قالَ رسولُ اللَهِ صَلَّى اللَهُ عَلَیْهِ وَ ءَالِهِ: الوَیلُ لِظَالِمِى أَهلِ بَیتِى؛ کَأَنِّى بِهِم غَدًا مَعَ المُنَافِقِینَ فِى الدَّرْکِ الاسفَلِ مِنَ النَّار.

«واى بر ستمگران به اهل بیت من؛ گویا مى ‏بینم آنان را که فرداى قیامت، با منافقان در دَرک و طبقه پائین ترینِ آتش مى‏باشند.»

و نیز در «عیون» با همین سند، روایت کرده است که رسول الله گفته‏ اند: کشنده حسین در تابوت و صندوقى از آتش است، و عذاب او به تنهائى به قدر نصف عذاب اهل دنیاست. دست‏ ها و پاهاى او را به زنجیرهائى از آتش بسته ‏اند؛ پس آن صندوق را در آتش واژگون مى ‏کنند تا در قعر جهنّم مى ‏افتد. و او بوى عَفِنى دارد که تمام جهنّمیان از بدى بوى او به پروردگارشان پناه مى ‏برند. و او در آنجا مخلّد و جاودان، عذاب ألیم را مى‏چشد با جمیع کسانى که در کشتن حسین با او همدست و همداستان بوده، و او را بر کشتن حسین ولایت داده ‏اند. هر چه پوست بدن آنها بسوزد و پخته شود خداوند پوست دیگرى مى ‏آفریند تا عذاب درد آور را بچشند، و یک ساعت هم آن عذاب سبک نخواهد شد، و از حمیم دوزخ مى ‏نوشند؛ پس واى بر آنان از عذاب خدا در آتش.

و در تفسیر منسوب به حضرت عسکرى علیه السّلام است که: کسانى که راضى به کشتن حسین علیه السّلام بوده و هستند همگى شریک در قتل او هستند. کشندگان حسین و کمک کاران و امر کنندگان و پیروان آنها، از دین خدا برى هستند.

و خداوند فرشتگان مقرّب خود را امر مى کند که اشک ‏هائى را که در قتل حسین از چشم‏ ها ریخته است بردارند و به پاسداران و خزّان بهشت بدهند، تا آن را با آب حیوان یعنى آب زندگى مخلوط و ممزوج کنند تا شیرینى آن آب زیاده شود.

و آن فرشتگان آن اشک‏ ها را در هاویه دوزخ بریزند و با حمیم آن و صدید آن و غسّاق آن و غسلین آن ممزوج کنند تا شدّت حرارت آنها و بزرگى عذاب آنها هزار مرتبه مضاعف شود، و بر آنان که از اعداء آل محمّد به هاویه انتقال مى‏یابند، عذابْ شدید و سخت گردد.

rasekhoon.ne

عذاب قاتلان امام حسین علیه السّلام، و تابعین آنان‏

علامه طهرانی این بحث را با روایتى درباره عذاب قاتلان حسین علیه السّلام و اولاد آنها از بنى امیّه لعنهم اللهُ جمیعاً، به پایان مى‏برد:

در «تفسیر فرات بن إبراهیم» از ابن عبّاس، از أمیر المؤمنین علیه السّلام روایت مى ‏کند که: روزى رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم بر حضرت فاطمه سلام الله علیها وارد شدند و ایشان را محزون و مهموم یافتند- و در اینجا رسول الله حدیثى را درباره احوال قیامت مفصّلًا ذکر مى‏ کنند، تا مى ‏رسند به اینجا که:
اى فاطمه! تو مى‏گوئى: یا رَبِّ! أَرِنى الحسنَ و الحُسَینَ. فَیَأْتیَانِکِ و أَودَاجُ الحُسَینِ تَشْخَبُ دَمًا وَ هُوَ یَقُولُ: یا رَبِّ! خُذْ لِىَ الیَومَ حَقِّى مِمَّنْ ظَلَ مَنِى.»

«اى پروردگار من! حسن و حسین را به من بنمایان. و در اینصورت آن دو به سوى تو مى ‏آیند در حالی که از رگ هاى گردن حسین خون تازه جارى است، و او مى ‏گوید: اى پروردگار من! حقّ مرا از آنان که به من ستم کرده‏ اند، در امروز براى من بگیر.»

و در این حال خداوند جلیل به غضب در مى‏ آید، و از غضب او جهنّم به غضب در مى ‏آید، و فرشتگان جمیعاً به غضب در مى ‏آیند، و سپس جهنّم ناگهان شعله اى مى‏کشد و زفیرى و صدائى مى ‏زند. در این حال فوجى از ملائکه غضب از جهنّم بیرون مى‏ آیند و یکایک از قاتلان حسین، پسرانشان و پسران پسرانشان را از میان گروه ‏ها و جمعیّت ها جدا مى ‏کنند، و آنها مى‏گویند: بار پروردگارا! ما در روز عاشوراء حاضر نبوده‏ایم و در قتل حسین شرکت نکرده‏ایم! خداوند به زَبانیه جهنّم مى‏ گوید: آنان را از نشانه ‏ها و علائم چهره هایشان بگیرید: به چشمان أزرَقى رنگ و چهره‏هاى سیاه! و بگیرید آنها را از زلف هاى پیشانى آنها و بیندازید در درک اسفل از آتش دوزخ! زیرا که آنها بر دوستان و موالیان حسین شدیدتر و سخت تر بودند از آنان که با خود حسین محاربه کردند و او را کشتند. و در این حال صداى شهقه آنها در جهنّم شنیده مى‏شود- الحدیثَ.

http://rasekhoon.net

پیامک برای ماه خون

عالم همه قطره و دریاست حسین
خوبان همه بنده و مولاست حسین
ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش
از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین



irannaz

کهیعص یعنی چه ؟

روایاتی است که این حروف مقطعه را به داستان قیام امام حسین (علیه السلام ) در کربلا ذکر کرده است :

کاف : اشاره به کربلا
ها : اشاره به هلاک خاندان پیامبر ( صلی الله علیه و آله )
یا : اشاره به یزید
عین : اشاره به مسئله ی عطش
و صاد : اشاره به صبر و استقامت امام حسین (علیه السلام) و یاران جانبازش

منابع :
تفسیر نمونه ج 13 صفحه 7
نورالثقلین ج 3 صفحه 320

باران که میبارد

باران که میبارد چشمان من نیز میبارند

دلم میخواست تا این باران روز عاشورا میبارید

کاش ابرها به کربلا میرفتند

کاش نمیگذاشتند عباس دور شود

کاش نمیرفت

همه چشم انتظار او بودند

خدایا ...

عباس را برگردان